23 Eylül 2017 Cumartesi

Hiçliğin Uzun Parantezleri

Neyi gözden kaçırıyorum?
Kimim ben?
Demin ne düşünüyordum?
Birşey söyleyecektim, çok da eğlenceliydi, dilimin ucunda...

Sen kimsin?
Ne istiyorsun benden?
Nasıl yardımcı olabilirim sana? Yoksa ben mi istemiştim yardımını?

Bu üstümdeki kıyafetler kime ait? Bu eller? Kırışmış biraz, bazı lekeler var üstünde, hatırladığım bana ait değil.

Bazen saçlar yapışıyor yüzüme, tanımadığım bir kadına ait gri-beyaz saçlar, uzun olmalı, yüzüme yapışacak kadar uzun...

Simsiyah kısacık saçlarım var benim, ipekliden rengarenk elbiselerim, kırmızı kalem topuk iskarpinlerim... Kırmızı da bir rujum olacaktı, kan kırmızı, onu arıyorum bazen aklıma gelince, hiçliğin uzun parantezlerinde...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...