Hızır

Hızır gibi yetişmesini beklerdim, oysa o arkasını dönüp gitmeyi tercih etti... Bütün o mimozaları, gülleri, baharın heyecanını, yazın meyvelerini paylaşmıştık oysa... O benim can yoldaşımdı, öyle sanıyordum... Birlikte bir ömrü yaşayacak, zor yolları el ele aşacaktık...

Ne büyük bir yanılgı, işler yolundayken sevdiği kadar sevildiğini sanıyor insan... Birlikte yürüdüğü kadar daha yol var önünde sanıyor...

Hızır gibi yetişmesini bekliyordum... Onun tek söylediği "kendine iyi bak" oldu oysa... Candan Erçetin söylemişti zamanında "kendime bakarım elbet, sen hiç korkma..." (Saçma - Söz: Mete Özgencil)

Bana senin bakmanı isterdim ben... Boynumdaki kolye, elimdeki leylak olmanı... Erguvanların altında yaşadığımız aşkı, kasımpatılarla taçlandırmanı...

Ne çok hayallere kapılıyor insan... Hayatı aşktan ibaret, aşkı hoş jestlerden ibaret sanıyor... Tomurcukları çiçeğe dönünce sonbaharı unutuyor...

"Gençlik işte" deyip geçemeyeceğim... Ben her bahar biraz genç, ben her bahar biraz deli... Hızır belki başka baharda gelir...