Yedek

Yer ile yeksan olsan bir yedek kadar kötü olamaz her halde hayatın... Ömrün boyunca sana verilecek o fırsatı beklersin... O an geldiğinde hazır olman, formunda olman, sahne korkusunu taşımıyor olman, kendini en iyi şekilde göstermen, tutulmaman, hasta olmaman, tereddüt etmemen, gözünü kırpmaman gerekir...

Bir yedek aylarca aylarca bekler de formunun en tepesinde, o gün hayatının en kötü günüdür belki... Kimse dinlemez ama... O an, anı kurtaracak kişi odur çünkü...

Beklemek en büyük azap olmasa araf olmazdı mesela, ama yedek hep bekler... Beklerken umudunu asla kaybetmemesi gerekir, bir an bile tereddüt etmemesi, kendini bırakmaması, işini ciddiye alması gerekir... Kısacık bir andır onun performans anı, o ana kadar geçen hazır olma süresi, o var ya, o hayatının temelidir, temeli olmalıdır... Sabır, bir örümceğin ağını örmesi gibi sabır, ağı kıpırdatmadan, tetikte beklemesi gibi sabır... Uykuya dalmaya, boş bulunmaya izin olmayan sabır...

Yedek olmak, asıl olmaktan kat be kat güçtür.