Kördüğümlere gebe bir bahar nostaljisi içinde,
yarının pişmanlıklarından yılgın, dünün sevinçlerinde yaslı,
kalbimi saran demir kafes bugün daha bir sıkı
keşke telaş olsaydı biraz, hatta biraz da endişe
tutkunun gergin yangısı boğazımda düğüm olsaydı
ama yok, hiçbiri yok, terk ettiler beni
sadece demir kafesimin pasları anlatıyor yaşımı
genzimdeki o kesif koku teslim aldı aklımı
korku desem o bile yok, bir damla kuruntu belki
daha çok hissizlik artık nefes alamayan kalbimde kalan son
dalgalar, yine gelecek misiniz geriye
acılara bile razıyım bu hissizlik yerine…
4 Mayıs 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder